ข่าวด่วน

Friday, August 10, 2018

เปิดบันทึกรักสุดกลั้นน้ำตาของลูกชาย ทีมีต่อแม่ป่วยมะเร็ง ก่อนท่านจะจากไปพร้อมคำพูดสุดท้ายของลูก


เรื่องราวนี้ถูกเผยแพร่ตั้งแต่เมื่อวันที่ 29 พฤศจิกายน 2560 โดยผู้ใช้เฟซบุ๊กที่ใช้ชื่อว่า Pennapa Paula Nakdee   ได้แชร์เรื่องราวสุดซึ้งโดยได้ระบุข้อความทั้งหมดเอาไว้ดังนี้

" เสียงสุดท้าย... จากแม่ "

กว่า 6 ปี ที่แม่อุ๋ย จิตพิสุทธิ์ แก้วน้ำเย็น หญิงแกร่งที่ต้องต่อสู้กับโรคมะเร็งด้วยความเจ็บปวด จากการทำคีโมฯ ถึง 36 ครั้ง แม้วันนี้ แม่อุ๋ยจากไปแล้วในวัย 42 ปี แต่ที่เหลืออยู่ก็คือเรื่องราวความรัก ที่ถูกบันทึกไว้โดยลูกชายของแม่ ...

ไตรภพ ทศธำรมย์ (ไอซ์)
ศิษย์เก่าสาขาวิชาวิศวกรรมสิ่งแวดล้อม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี

"ในทุกวันของเราอาจต้องทำอะไรเยอะแยะ
จนเราลืมสิ่งนั้นสิ่งนี้ รวมถึงคนสำคัญที่สุดของเรา
ผมอยากสื่อความรู้สึกนึงออกไป เพราะเวลาของผมมันหมดไปแล้ว
ผมทำอะไรไม่ได้แล้ว ผมอยากบอกทุกคนที่ยังมีเวลา ยังมีคนที่รักอยู่
ผมอยากบอกว่า นี่คือสิ่งที่มีค่าที่สุด ... ผ่านชุดภาพ ที่ผมเคยถ่ายไว้กับแม่"



เค้าบันทึกเรื่องราวการต่อสู้ของแม่
คอยเคียงข้างและให้กำลังใจในตลอดการรักษา
ใช้ชีวิตอยู่ที่บ้าน มหาลัย และโรงพยาบาล
ตั้งแต่วินาทีแรก ในวันที่แม่ยังสู้ไหวในชุดภาพ

"หมายเลขที่ลูกเรียก ...
ไม่สามารถติดต่อแม่ได้ ... ในขณะนี้"

จนมาถึงวันสุดท้ายที่แม่บอกกับเค้าว่า
" ไปคุยกับหมอให้แม่ไป บอกแม่ไม่ไหวแล้วจริง "

นั่นคือเสียงสุดท้ายจากแม่ กับความยาว 2 .02 นาที

(และนี่คือเรื่องราวของไอซ์กับแม่ จากบทสัมภาษณ์ของไอซ์ในรายการ แรงชัดจัดเต็ม ออกอากาศเมื่อวันที่ 26 ส.ค. 2559)



วันที่แม่รู้ว่าเป็นมะเร็ง เป็นวันที่ผมกลับบ้าน
ผมกับน้องจะชอบแกล้งแม่ เป็นแบบนี้ปกติ
วันนั้นเห็นแม่หลับอยู่ ผมก็ให้ไอ้โต้.. ล้อค(โต้ ชื่อน้องชาย)
พอผมกับน้องล้อคแม่ไว้ ผมก็ไปคลำเจอก้อนเนื้อแข็งๆ
เลยถามแม่ว่า ทำไมมันเป็นก้อนแบบนี้ แม่เจ็บหรือเปล่า
แม่บอก "มันเหมือนจะใหญ่กว่าเดิม ครั้งก่อนมันไม่ใหญ่"
ผมเลยบอกแม่ไปตรวจเหอะ มันเป็นก้อน ...



นั่นคือจุดเริ่มต้นที่เจอ ...
ในใจผมก็กลัว ก็คิดแค่ว่าคงเป็นแค่ซีสต์
พอหมอตรวจออกมา ...
เราเลยรู้ ว่าแม่เริ่มเป็นมะเร็งเต้านมระยะที่สอง "

แม่ผมเป็นคนใจเด็ดมาก พอผ่าเอาก้อนเนื้อออกรอบแรก
ก็ติดตามผล ตอนนั้นยังไม่ได้ให้คีโม แต่เค้าก็เจอว่าเซลล์มะเร็งมันยังมีอยู่นะ
ต้องตัดเต้านมทิ้ง แม่ผมบอก "ให้หมอเอาออกไปเลย ลูกก็โตหมดแล้ว แฟนไม่มีไม่ได้ใช้งาน มันยานหมดแล้ว เอาออกไปเหอะ"
(เพราะพ่อกับแม่ผมเลิกกัน ... คือแม่ผมเป็นคนตลก ไอซ์บอก)



วินาทีที่ผมเห็นแม่ออกมาจากห้องผ่าตัด
ผมวิ่งออกไประเบียง ผมทนไม่ไหว ผมเห็นเค้าดิ้น เจ็บปวด ทรมาน
ผมคิดว่าผมเป็นผู้ชาย ผมเข้มแข็ง ผมเห็นแม่เจ็บแบบนี้ 2 ครั้งแล้ว

นั่นคือการผ่าตัดรอบที่ 2 แล้วก็ติดตามผลมาตลอด มีทำคีโมด้วย
แล้วเราก็มาเจอ ว่ามันก็รุกรามมาที่ต่อมน้ำเหลือง

ตอนนั้นผมอยู่ปีสุดท้าย เรียนอยู่มหาลัย
แม่กับน้องชายมาหา ผมไม่รู้จักคีโมฯเลย
ผมเป็นคนชอบถ่ายรูป ผมเลยชวนแม่ออกไปถ่ายรูป
บอกป่ะ ... ไปถ่ายรูปเล่นกัน แล้วผมก็สังเกตุเห็น ...
ว่าหมวกที่แม่ถอดออก ทำไมมันมีผมติดออกมาเป็นกำเลย
พอกลับมาถึงบ้าน ผมแม่ไม่เหลือเลย ผมร่วงจนหมด

แล้วมันก็ลามมาที่มดลูก แม่ผมเจอก้อนที่มดลูกอีก
แม่บอกอยู่มดลูกหรอ ? .. ตัดออก
แล้วก็เทคคีโมฯ อีก รอบสอง จนหมอบอกมันลามมาที่ตับ
Loading...

แม่บอกอยากกลับบ้าน เรามีบ้านอยู่ที่ลำปาง แม่อยากกลับ
ผมเข้าใจในสิ่งที่แม่ขอ ผมพาแม่ย้ายขึ้นมาอยู่ที่ลำปาง
ผมลาออกจากงานที่ปทุมธานี



แม่ก็ขึ้นไปอยู่ที่ลำปาง ผมก็ได้งานที่ลำพูน ห่างจากแม่ประมาณ 100 กว่าโล
ผมตัดสินใจอยากบวชให้แม่ ผมคิดอยู่ในใจ แล้วคืนนั้น อยู่ๆ แม่ก็บอกกับผมว่า "ไอซ์บวชให้แม่ได้มั้ย" ซึ่งมันตรงกับที่ผมคิดอยู่ในใจพอดี

ทุกวันที่ผมบวช ผมศึกษาพระธรรม 80 กว่าหน้า ผมใช้เวลาเขียนอยู่ 7 วัน เพราะแม่ผมบวชไม่ได้ ผมอยากมอบสิ่งนี้ให้แม่เพื่อเป็นกำลังใจ

ผมพาแม่ฝึกธรรมะ พยายามสอนและเรียนรู้ธรรมะกับแม่
แล้วก็เริ่มการรักษาที่ลำปาง โดยตอนนั้นการรักษาของแม่ก็คือการทำคีโมอย่างเดียว ตอนนั้นผมแม่ก็เริ่มร่วงอีกรอบ ผมสังเกตุว่าแม่อาย เวลาไปไหนแม่จะใส่วิก แล้วก็ใส่หมวกอีกรอบ อากาศบ้านเราร้อนมาก แต่แม่ก็อยากอยู่แต่ในบ้าน ...

ในความคิดของผมคือ
คนเราถ้าป่วย คงต้องการกำลังใจ
ต้องการเพื่อน เค้าจะออกไปไหน เค้าก็จะไม่มั่นใจ ...
นั่นคือสิ่งที่ผมรู้สึกได้ ก่อนที่ผมจะตัดสินใจโกนหัว

ผมไม่เคยเห็นน้ำตาของแม่ที่เกิดจากโรคมะเร็งเลยสักหยด
แต่วันนั้นผมให้ช่างไถผมออก แล้วพอผมกลับไปที่บ้าน ผมใส่หมวกปิดไว้
แม่เห็นผมถอดหมวก .... "แม่ผมตลก หัวเราะ จนสุดท้ายผมก็กอด แม่กอดผม ...แล้วก็ร้องไห้" ผมก็บอกแม่ว่า "แม่ ... อย่าร้องไห้ "

และในช่วงท้าย ไอซ์ให้สัมภาษณ์ไว้ว่า

ไม่กล้าหอม ... ให้หอม
ไม่กล้ากอดเค้า ... วันนี้กลับไปกอด
ไม่กล้าขอโทษเค้า ... วันนี้ก็กลับไปขอโทษ
ไม่กล้าให้อภัยเค้า ในบางครั้งที่เค้าทำผิดหรือทำอะไรที่ไม่ถูกใจ ก็จงให้อภัย

#มีคนที่รักยังอยู่จงดูแลให้ดี
จากไอซ์ ... ลูกชายของแม่



พอลล่าขอขอบคุณรอยยิ้ม และแรงบันดาลใจจากแม่อุ๋ย
" จิตพิสุทธิ์ แก้วน้ำเย็น "

ผ่านการถ่ายทอดจากลูกชายของแม่
ไอซ์ - ไตรภพ ทศธำรมย์
และอีกหลายเรื่องราวสุดประทับใจ
ที่ถูกรวบรวมไว้ที่ FB: ไอซ์ ไตรภพ

มี ค น ที่ รั ก ยั ง อ ยู่ จ ง ดู แ ล ใ ห้ ดี .

พอลล่า - เพ็ญนภา นาคดี /เรียบเรียง
29 พฤศจิกายน 2560










ขอบคุณภาพและข้อมูลจากเฟซบุ๊ก Pennapa Paula Nakdee / ไอซ์ ไตรภพ

No comments:

Post a Comment